همايش ملي مصرف بهينه آب در صنعت، چالشها و راهكارها به پيشنهاد فولاد مبارکه و استانداري و با محوريت دانشگاه اصفهان در روزهاي ۱۹ و ۲۰ آبان ماه ۹۴در دانشگاه اصفهان و با حضور مسئولين اجرايي استان، فرهيختگان، و متخصصان صنعتي و دانشگاهي داخل و خارج از کشور برگزار شد. تا از اين راه، بتوان راه حلهايي مطمئن براي مشکلات آب در صنعت کشور فراهم آورد
همايش ملي مصرف بهينه آب در صنعت، چالشها و راهكارها به پيشنهاد فولاد مبارکه و استانداري و با محوريت دانشگاه اصفهان در روزهاي ۱۹ و ۲۰ آبان ماه ۹۴در دانشگاه اصفهان و با حضور مسئولين اجرايي استان، فرهيختگان، و متخصصان صنعتي و دانشگاهي داخل و خارج از کشور برگزار شد. تا از اين راه، بتوان راه حلهايي مطمئن براي مشکلات آب در صنعت کشور فراهم آورد
در پايان اين همايش، بيانيه همايش ملي مصرف بهينه آب در صنعت-چالشها و راهکارها بدين شرح اعلام شد: بي ترديد يکي از مهمترين شاخصهاي توسعه پايدار، نگرش جامع و دانايي محور به مقوله محيط زيست و به طور خاص آب است.
موارد زير به عنوان بندهاي بيانيه همايش ملي “مصرف بهينه آب در صنعت- چالشها و راهکارها” مورد تاکيد قرار ميگيرد:
۱٫ ايجاد ارتباط موثر و پيوسته بين مراکز برنامه ريز، نظارتي، اجرايي ، دانشگاهي و صنعتي در راستاي اصول اقتصاد مقاومتي به منظور مديريت وکاهش تبعات بحران آب در کشور.
۲٫ تأکيد بر ضرورت بازنگري و مهندسي مجدد در فرآيندهاي آب در صنعت به منظور جايگزيني روشهاي پرمصرف در فرآيندهاي صنعتي با روش هاي کم مصرف به کمک تجهيزات کاهنده مصرف يا تغيير فرآيند.
۳٫ تأکيد بر استفاده مجدد از پساب هاي خروجي تصفيه خانه هاي فاضلاب جهت تأمين آب مورد نياز صنايع و بهبود وضعيت پوشش گياهي غيرمثمر متناسب با شرايط اقليمي کشور.
۴٫ پيشنهاد تشکيل کلينيک هاي آب و محيط زيست در استانها به منظور کمک به صنايع در رفع مشکلات زيست محيطي و خصوصاً بازيافت آب و بهينه سازي مصرف آب در صنعت.
۵٫ بازنگري قوانين، مقررات، استانداردها و الزامات زيست محيطي مرتبط با حوزههاي آب با هدف استفاده مجدد، بازگرداني و بهينه سازي مصرف آب.
۶٫ ضرورت ايجاد آزمايشگاه هاي مرجع آب در جهت پايش و اندازه گيري کليه شاخص هاي کيفي منابع آب از جمله اندازه گيري ميزان آلاينده هاي نوظهور، سموم و ترکيبات آلي خطرناک با هدف جلوگيري از بحران کيفي منابع آب.
۷٫ استفاده از فناوري هاي نوين و ارتقاي سطح فناوري هاي مرتبط با سامانه هاي پايش فرآيندهاي تصفيه آب و بازيافت پساب در صنايع.
۸٫ تأکيد بر تهيه پيوست رسانه اي مرتبط با کميت و کيفيت آب با حضور صاحبن ظران صنعت، دانشگاه و برنامه ريزان در راستاي تنوير افکار عمومي و ايجاد انگيزه در خصوص بازيافت و استفاده مجدد از پسابها.
۹٫ کاهش تبعات چالش کم آبي با تغيير رويکرد صنعتي کشور به سمت صنعت کم کربن ميسر خواهدبود که در اين راستا تهيه سند توسعه صنعت سبز و سازگار با محيط زيست و لحاظ آن در برنامه توسعه بلندمدت و برنامه هاي توسعه پنج ساله کشور امري ضروري است.
۱۰٫ تأکيد بر ضرورت پياده سازي مديريت يکپارچه منابع آب کشور بهويژه با رويکرد حوضچه هاي آبريز.
۱۱٫ تأکيد بر ضرورت شفاف سازي آمار و بيلان منابع و مصارف آب در بخشهاي مختلف صنعت، کشاورزي و شرب در حوضه هاي آبريز به منظور اولويت بندي اقدامات لازم در زمينه پياده سازي مديريت مصرف در هر بخش.
۱۲٫ تأکيد بر شناسايي عوامل هدررفت آب در صنعت به منظور برنامه ريزي براي مديريت آن.
۱۳٫ تأکيد بر ضرورت برنامه ريزي و حرکت به سمت تامين آب از منابع جديد به کمک فناوري هاي نوين.
۱۴٫ همکاري صنعت در طراحي و پياده سازي برچسب آب بر روي محصولات توليدي .
۱۵٫ جلب مشارکت صنايع در بسترسازي فرهنگي و پياده سازي مديريت مصرف بهينه، نظير درج داوطلبانه شعارهاي صرفه جويي در مصرف آب بر روي محصولات صنعتي.
۱۶٫ فرهنگسازي درخصوص شکل گيري موسسه هاي خيريه با اهداف زيست محيطي و حفاظت منابع آب و بازيابي پساب ها.
۱۷٫ تبيين موضوع آب مجازي و اجراي اهداف آن در مصارف آب در بخش صنعت در راستاي جلوگيري از هدررفت منابع آب.
۱۸٫ به کارگيري سياست هاي تشويقي توسط دولت و مجلس در راستاي مصرف بهينه آب در صنعت
۱۹٫ فعاليت فرهنگي بخش صنعت در توسعه دانش فني و تقويت نقش مردم در بهره برداري مناسب از منابع آب
۲۰٫ لزوم پايش مستمر حريم رودهاي دايمي و فصلي به کمک سازمانهاي مردمنهاد براي جلوگيري از تجاوز به حريم زيست محيطي رودخانه هاي کشور
۲۱٫ برخورد جدي در حوزه قواي سه گانه با برداشت غيرمجاز و غير اصولي از منابع آب زيرزميني به منظور جلوگيري از مرگ آبخوان ها و پديده فرونشست زمين.
۲۲٫ توسعه و گسترش تشکل هاي مردم نهاد در سطح کشور و استفاده موثر از ظرفيت هاي موجود علمي و تحصصي در تشکل هاي مردم نهاد و وارد کردن نقطه نظرات تشکلها در تصميم گيري هاي مرتبط با مسايل آب.
۲۳٫ اجراي طرحهاي فرهنگي از جمله تاسيس فرهنگسراي آب و محيطزيست، توسط شهرداري ها و خانه محيط زيست توسط سازمان هاي آموزش و پرورش، جهت ارتقا فرهنگ و مشارکت عمومي در حفاظت از منابع آب و محيط زيست با تاکيد بر نقش روحانيت و ائمه جمعه و جماعات و بسيج در فرهنگ سازي بازيافت آب.
۲۴٫ ضرورت ارزيابي اثرات زيست محيطي و آمايشي و اجتماعي – اقتصادي در هر گونه بارگزاري جديد در حوضه هاي آبريز کشور.
۲۵٫ مديريت يکپارچه بر منابع آب کشور از جمله حريم و بستر رودخانه زاينده رود بهعنوان شاهرگ حيات اجتماعي و اقتصادي استان اصفهان و فلات مرکزي ايران . همچنين تلاش همه بخشها بر اجرايي نمودن مفاد ۹ مادهاي مصوبات دهمين جلسه شوراي عالي آب کشور براي حوضه زايندهرود و برگزاري سمينارهاي سالانه متشکل از همه صاحب نظران اجرايي و دانشگاهي براي ارزيابي آنچه از مصوبه ۹ ماده اي اجرا شده و يا نشده است. علاوه بر اين ارائه راهکارها و اختصاص حق آب هاي زيست محيطي از جمله حقابه زاينده رود و تالاب گاوخوني به عنوان يک کانون بالقوه ايجاد گرد وغبار و بيابانزايي در استان و تاکيد بر توقف بارگزاريهاي جديد در حوضه بالا دست و پايين.
