چشم‌انداز انرژی جهانی برای مشاغل

آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) در سال ۲۰۲۱، دو گزارش مهم در مورد بخش انرژی جهانی منتشر کرد. اولی، بررسی جهانی انرژی (Global Energy Review ۲۰۲۱) بود که تقاضای انرژی و میزان انتشار کربن را ارزیابی کرد و دومی صفر خالص تا سال ۲۰۵۰ (Net Zero by ۲۰۵۰) بود که راهنمای انتقال به یک سیستم خالص انرژی صفر تا سال ۲۰۵۰ ارائه می‌دهد.

به گزارش ایسنا، یافته‌های مهم این گزارش‌ها در ذیل برای بنگاه‌های کوچک و متوسط (SME) ارائه شده است. یافته‌های گزارش اول (بررسی جهانی انرژی ۲۰۲۱) شامل موارد ذیل است:

بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ همچنان بر تقاضای جهانی انرژی تاثیر خواهد گذاشت، بازارهای نوظهور تقاضای انرژی را به بالاتر از سطح ۲۰۱۹ خواهند رساند و انتشار دی‌اکسیدکربن (CO۲) مربوط به انرژی جهانی به سمت دومین افزایش سالانه خود در حال حرکت است.

کاهش تقاضا برای سوخت حمل‌ونقل انتشار را کاهش نخواهد داد، قرار است تقاضای جهانی برای زغال‌سنگ در سال ۲۰۲۱ از سطح سال ۲۰۱۹ فراتر رود و به اوج سال ۲۰۱۴ نزدیک شود و در میان سوخت‌های فسیلی، گاز طبیعی بیشترین افزایش را نسبت به سطح سال ۲۰۱۹ دارد.

در بیش از ۱۰ سال گذشته تقاضا برای برق سریع‌ترین رشد را داشته است، تجدیدپذیرها با ۳ درصد افزایش استفاده در دوران کرونایی، به‌عنوان موفق‌ترین‌ها بوده‌اند و این در حالی است که تقاضا برای سایر سوخت‌ها کاهش یافته است. انرژی‌های تجدیدپذیر در تلاش هستند تا رکوردهای جدیدی را در سال ۲۰۲۱ ثبت و بیش از نیمی از افزایش برق جهانی را ارائه کنند.

باد، نقش مهمی در تولید انرژی‌های تجدیدپذیر داشته و رشد آن ۱۷ درصد بیشتر از سال ۲۰۲۰ بوده است. پیش‌بینی می‌شود که در سطح جهانی، تولید برق فتوولتائیک خورشیدی (PV) در سال ۲۰۲۱ تقریبا ۱۸ درصد افزایش یابد. محققان بر این باورند که در سال ۲۰۲۱ تولید برق آبی از طریق ترکیبی از بهبود اقتصادی و افزایش ظرفیت‌های جدید طرح‌های بزرگ در چین، افزایش بیشتری داشته باشد.

بازارهای سوخت‌های زیستی در سال ۲۰۲۱، به دلیل از سرگیری آرام فعالیت حمل‌ونقل احتمالا با بهبود مواجه خواهند شد، نرخ ترکیب سوخت‌های زیستی افزایش می‌یابد و به سطح تولید ۲۰۱۹ نزدیک خواهد شد. همچنین چین به تنهایی حدود نیمی از افزایش جهانی تولید برق تجدیدپذیر را به خود اختصاص داده است. میزان انتشار CO۲ جهانی در سال ۲۰۲۰ کاهش ۵.۸ درصدی داشت و این بیشترین کاهش تاکنون و تقریبا پنج برابر بیشتر از سال ۲۰۰۹ بوده است.

یافته‌های گزارش صفر خالص تا سال ۲۰۵۰

طبق یافته‌های آژانس بین‌المللی انرژی، این سال بحرانی در آغاز یک دهه حساس برای تبدیل سیستم‌های انرژی است که زیربنای اقتصاد در تلاش برای مقابله با بحران آب‌وهوا و دستیابی به انتشار خالص انتشار تا سال ۲۰۵۰ است. در این گزارش مسیرهای فنی، مقرون‌به‌صرفه و قابل‌قبول برای رسیدن به صفر خالص و بیش از ۴۰۰ نقطه عطف روشن مشخص شده است (شامل همه بخش‌ها و فن‌آوری‌ها) همچنین اینکه چه زمانی اقتصاد جهانی از یک منطقه تحت سلطه سوخت‌های فسیلی به انرژهای تجدیدپذیر تبدیل و هدایت خواهد شد نیز شناسایی شده است. در ذیل برخی از اقدامات اولویت‌بندی شده برای سیاستگذاران در گزارش IEA ذکر شده است:

دهه ۲۰۲۰ را دهه گسترش انرژی پاک در نظرگرفته‌اند و از قبل تمام فناوری‌های لازم برای دستیابی به کاهش مورد نیاز در انتشارات جهانی تا سال ۲۰۳۰ وجود داشته است. با تقویت نوآوری در زمینه انرژی پاک، دولت‌ها تحقیق و توسعه، نمایش و استقرار را در هسته اصلی سیاست انرژی و آب‌وهوا قرار می‌دهند.

مشاغل انرژی پاک به شدت رشد خواهند کرد اما باید به‌طور گسترده گسترش یابند و در انتقال انرژی باید تاثیرات اجتماعی و اقتصادی بر افراد و جوامع در نظر گرفته و با مردم به‌عنوان یک شرکت‌کننده فعال رفتار شود.

برای دستیابی به اهداف بلندمدت، نقاط عطف کوتاه‌مدت تعیین کنید؛ دولت‌ها برای دستیابی به اهداف صفر خالص خود، ایجاد اعتماد به نفس در میان سرمایه‌گذاران، صنعت، شهروندان، سایر کشورها و برنامه‌های گام به گام معتبری ارائه دهند.

رشد تاریخی سرمایه‌گذاری در زمینه انرژی‌های پاک ایجاد کنید؛ برای ارسال سیگنال‌های بازار جهت باز کردن قفل مدل‌های جدید تجاری و تحرک هزینه‌های خصوصی به ویژه در اقتصادهای نوظهور، باید سیاست‌هایی طراحی شود.

خطرات نوظهور امنیت انرژی را برطرف کنید. اطمینان از تامین بی‌وقفه و قابل اعتماد انرژی و کالاهای مهم مربوط به انرژی با قیمت‌های مقرون‌به‌صرفه در مسیر رسیدن به صفر خالص اهمیت بیشتری خواهد داشت.

همکاری‌های بین‌المللی را ارتقاء دهید؛ این مسئله فقط مربوط به دولت‌هایی نیست که می‌خواهند انتشارات ملی خود را به صفر برسانند و این به معنای مقابله با چالش‌های جهانی از طریق اقدامات هماهنگ است و هدف تا سال ۲۰۳۰ در سطح جهانی شامل انتشار کل ۲۱.۱ گرم CO۲، ارائه جدیدترین فن‌آوری‌های پاک در صنعت سنگین، از بین بردن زغال‌سنگ ثابت در کشورهای پیشرفته، آمادگی ساختمان‌های جدید برای ارائه کربن صفر، فروش ۶۰ درصدی خودروهای الکتریکی، ۱۰۲۰ گیگاوات ولتاژ خورشیدی و بادی سالانه، ۱۵۰ میلی‌گرم هیدروژن کم‌کربن و الکترولیزرهای ۸۵۰ گیگاواتی است.

این اهداف تا سال ۲۰۳۵ شامل انتشار کل ۱۲.۸ گیگاتن CO۲، در نظرگرفته شده تمام ظرفیت‌های اضافی صنایع سنگین به عنوان مسیرهای ابتکاری کم‌انتشار، فروش لوازم خانگی و سیستم‌های خنک‌کننده در بهترین کلاس، عدم فروش خودرو جدید با موتور احتراق داخلی، تعلق ۵۰ درصدی فروش به کامیون‌های سنگین، ارائه بهترین موتورهای الکتریکی صنعتی، انتشار صفر خالص برق در کشورهای پیشرفته و ضبط چهار گیگاتن دی‌اکسیدکربن است.

همچنین اهداف تا سال ۲۰۴۰ در سطح جهانی دستیابی به کل انتشار ۶.۳ گیگاتن، پایان چرخه سرمایه‌گذاری حدود ۹۰ درصد ظرفیت موجود در صنایع سنگین، انتشار صفر خالص برق در سطح جهان، عدم استفاده از نیروگاه‌های زغال‌سنگ و نفت، ارائه ظرفیت ۲۴۰۰ گیگاواتی الکترولیزر، سوخت‌های مورد استفاده در هواپیما با آلایندگی ۵۰ درصد کمتر و مقاوم‌سازی ۵۰ درصد ساختمان‌های موجود به سطح صفر کربن است.

این اهداف در سال ۲۰۵۰ شامل انتشار صفر CO۲، کاهش آلایندگی بیش از ۹۰ درصد از تولیدات سنگین صنعتی، آمادگی ارائه بیش از ۸۵ درصد ساختمان‌ها برای کمتر صفر، ارائه ۹۰ درصدی کل تولید برق از تجدیدپذیرها و ۷۰ درصدی برق از سلول‌های خورشیدی و بادی است.

این موارد برای مشاغل کوچک و متوسط چه معنایی دارد؟

کنفرانس تغییر آب‌وهوای سازمان ملل‌متحد سال ۲۰۲۱ (COP۲۶) مرتبط با چارچوب پیمان‌نامه سازمان ملل درباره تغییرات اقلیمی (UNFCCC) در نوامبر ۲۰۲۱ در شهر گلاسگو اسکاتلند خواهد بود. تعداد زیادی از کشورها با نزدیک‌شدن به آن، اهداف طولانی‌مدت خود را برای دستیابی به گازهای گلخانه‌ای صفر اعلام کرده‌اند و احتمالا شاهد برنامه‌ها و مقررات بیشتری برای اجرای اقدامات لازم برای تبدیل آنها به واقعیت خواهیم بود. برای مثال در انگلیس، تاثیر بیشتری در مشاغل مشاهده خواهد شد، از جمله حمل‌ونقل که انتظار می‌رود، انتشار ۲۰ درصدی سال ۲۰۳۰ و ۹۰ درصدی تا سال ۲۰۵۰ کاهش یابد.

حکومت جدید جهانی و انگلیس احتمالا تاثیری بر مشاغل سراسر انگلیس خواهد داشت. تمرکز اولیه بر روی افزایش بهره‌وری عملیاتی و فنی سیستم‌های حمل‌ونقل و برقی‌سازی حمل‌ونقل جاده‌ای است اما تا سال ۲۰۳۰، سلول سوختی یا وسایل نقلیه الکتریکی باید ۳۰ درصد از فروش کامیون‌های سنگین را به خود اختصاص دهد که در سال ۲۰۲۰ کمتر از یک صدم درصد بوده است و تمام کامیون‌های سنگین فروخته‌شده تا سال ۲۰۵۰ باید با پیل سوختی یا برقی باشند.

برای دستیابی به این هدف و مطابقت با مقررات، مشاغل باید تغییراتی در عملکرد خود ایجاد کنند. انتظار داریم این تغییرات بر خطرات موجود در مشاغل تاثیر بگذارد. بنابراین، هنگامی که راهبردهای صفر را ارائه می‌دهید، برای اطمینان از بررسی خطرات احتمالی برنامه‌ریزی، بیمه برای محافظت از تجارت و مشاوره با متخصصان اهمیت بسیاری دارد.